Eighteen

- Co?!- Vici nie mogła uwierzyć swoim uszom.
- Noooo...- Powiedziała cichutko Danielle, cała we łzach.
- Dlaczego tego nikomu nie powiedziałaś?! Powinnaś z tym pójść na policje!- Tori była na swoją przyjaciółkę naprawdę wściekła, ale też jej współczuła.
- Ale ja się wstydziła...- Wyszeptała.
- No nie... Ale jestem Twoją przyjaciółką! Pomogłabym Ci!
- Wybacz, ja nie chciałam!- Ponownie wybuchnęła płaczem.
- Już dobrze, nie przejmuj się...- Pariss podeszła do niej i ją przytuliła.
- Ale możesz nikomu nie mówić?- Spojrzała na nią z nadzieją.
- To są nasi przyjaciele, Dan. Uważam, że powinni to wiedzieć...
- Ja nie chce. Nie powiesz?
- Nie zachowuj się jak dziecko!
- Nie powiesz?
- No dobra.- Victoria westchnęła z rezygnacją.- Nie powiem.- Nowa wiadomość do Danielle.
"Każda tajemnica w końcu wyjdzie na jaw. Pamiętajcie...
A więc nie chcesz, aby ktokolwiek się o tym dowiedział... Prawda, Danielle? Daję Ci wybór. Albo ja im to powiem, albo Ty. A wiesz, że jestem do tego zdolny. Co wybierasz?
~XYZ."
- Muszę im mówić?- Peazer spojrzała na swoją towarzyszkę.
- Wiesz, co sądzę...
- Dobrze!- Prychnęła.- POWIEM IM SAMA! SŁYSZYSZ?! POWIEM IM SAMA!- Zaczęła się drzeć. Kolejna wiadomość.
"Dobry wybór, Danielle. Ale jest za to mały haczyk... Wkrótce dowiesz się, o co chodzi...
~XYZ."
- Haczyk? Jaki?- Telefon Brunetki po raz trzeci zawibrował.
"Myślisz, że Ci powiem? Hahaha. Głupiutka Dan...
~XYZ."

- Musimy się dowiedzieć, gdzie jesteśmy!- Zaczęła Tori.
- Ale jak?! Tu nawet okien nie ma!
- Chwila...- Zaczęła skakać.
- Co Ci odwala?- Dan patrzyła na nią z boku jak na wariatkę.
- Słyszysz? Jest echo... A to dowodzi, że nie jesteśmy w piwnicy...
- Ale nie słychać nic na zewnątrz... To do Londynu nie pasuje.
- Są tylko dwa wyjaśnienia.-Tori się przeraziła.- Albo jesteśmy w dźwiękoszczelnym pokoju albo...- Przełknęła ślinę.- Albo...- Głos jej drżał.- Albo zostałyśmy wywiezione poza Londynem...
- Co?!- Nowy sms. Tym razem przyszedł na telefon Pariss.
"Nie sądziłem, że jesteś taka mądra, Tori. Muszę zacząć Cię doceniać. Chyba też muszę zacząć na Ciebie uważać, możesz stać się dla mnie niebezpieczna...
~XYZ."

- A co z tymi drzwiami? Zaglądamy tam...?- Wskazała palcem na parę drzwi, które znajdowały się po prawej i lewej stronie.
- A chcesz...?
- Musimy się, dowiedzieć, co tam jest...
- A więc zaglądamy za nie. Ciekawe, czy da się je otworzyć...- Niepewnym krokiem podeszły najpierw do jednych. Victoria lekko nacisnęła na klamkę. Zaskrzypiały. Otwarła je szerzej. Ale ujrzały... Łazienkę. Tak, łazienkę. Umywalka, prysznic, toaleta, szafka z jakimiś ręcznikami, otwarta. Znajdują się też tam ubrania... Wyszły i podeszły na drugą stronę pomieszczenia. Nacisnęły na klamkę, tym razem bardziej pewnie. Gdy otworzyły się, zobaczyły dwa łóżka. To dziwne...
- On nie chce, abyśmy tu zginęły. On chce, abyśmy żyły...- Powiedziała Vici z przerażeniem w oczach. Czego się bała? Tego, że w końcu ten cały XYZ musi mieć jakiś powód, że chce je trzymać przy życiu, a nie zagłodzić.


- OBIECAŁEŚ, ŻE NIC JEJ NIE ZROBISZ! MIAŁEŚ JĄ ZOSTAWIĆ W SPOKOJU!- Chłopak uderzył XYZ. Tak, uderzył właśnie jego. Wiedział, kim on jest.
- Zamknij się i słuchaj! Nic nie obiecałem! Powiedziałem MOŻE! A to jest różnica. Zrobię z nią co będę chciał, a Ty nic na to nie zaradzisz!
- JEŚLI TYLKO JĄ TKNIESZ TO...
- To co? Zerwiesz umowę? Wtedy ONA o wszystkim się dowie. Nie jestem pewien, aby wtedy chciała jeszcze z Tobą być...
- A NIECH CIĘ...! MASZ JEJ NIE SKRZYWDZIĆ! KOCHAM JĄ, ALE NIE CHCĘ, ABY PRZEZE MNIE CIERPIAŁA!
- Dostaniesz ją. Dostaniesz wkrótce... Jeśli ich nie pozabijam... Ta jedna jest strasznie przenikliwa, staje się niebezpieczna...
- KTÓRA?!
- A, nie powiem...
- WAL SIĘ!- Powiedział chłopak i odwrócił się plecami to towarzysza, po czym odszedł. Usłyszał za sobą jedynie donośny śmiech...

~*~

Heh, moje opowiadanie ma już osiemnaście rozdziałów... Można by było rzec, iż jest już pełnoletnie! :D Mam nadzieję, że jest ciekawe. I mam taki mały komunikat do Forever Me. Napisałaś
"super!!!!!!
przepraszam za spam
Zapraszam do siebie Opowiadanie o Julii i Niallu: [...]"
Ups... Wpadka. Dokładnie w tym rozdziale, pod którym dodałaś komentarz napisałam, abyście czegoś takiego nie pisali! Widać, że czytasz moje opowiadanie, wiesz? -,- I dla tych, którzy piszą "Sorry, za spam, ale muszę... [...]" NIC NIE MUSICIE! Żyjecie w wolnym kraju, jesteście wolnymi ludźmi, a więc nic nie musicie. Proszę was, to już się staje męczące, gdy tak piszecie. I do tych, którzy zastosują się do mych próśb i piszą w zakładce "Spam" adresy do swoich blogów. NIE MUSICIE PISAĆ "Spam - sorry. [...]" OD TEGO TA ZAKŁADKA JEST!
Anonim mi ostanio napisał, że jestem można mnie łatwo przewidzieć...
1) Czy tak trudno sobie założyć konto Google i z niego pisać? A może się boisz, hę?
2) Jeszcze się zdziwisz, co ja mam w zanadrzu do napisania :D
3) 
No i jeszcze jeden polecony blog;
http://illtakeyoutoanotherworldimaginy.blogspot.com
Imaginy super autorek:

• Weronika Klyta
• Paulina Mzyk
• Skarllex Stylinson

Zachaczają one chyba o wszystkie kategorie :D Gorąco polecam, sama jestem w obserwujących :D

Słuchaliście kiedykolwiek piosenek Letniego, Chamskiego Podrywu? Ja się chyba uzależniłam xD Więc nie dziwnie się, jak coś się pojawi związanego np. z ich tekstami :D "Gwizdek" jest zajefajny xD Albo "Hit tylko na lata" - jebłam, gdy obejrzałam to z tym podkładem xD - http://www.youtube.com/watch?v=HlLzmjDeYvc :D Jakbyście się dziwiły - mam chyba całkowicie zrypany mózg :D xD Ale można wywnioskować po opowiadaniu :D
No to chyba tyle ode mnie...
Buziaki,
Wika xx